شبیه سازی مناسب ترین فضای برنامهریزی و طراحی شهری است و در آزمون مدلهای گوناگون شهری در طرح های توسعه و عمران شهری، عرصه منحصر بفردی را ارائه می کند. بهره گیری از ریاضی و مدل های کمّی و کیفی همواره مورد توجه برنامه ریزان شهری بوده است. انجام مدل سازی پدیده ها و عناصر پویای شهری معمولاً با محدودیت فناوری و دشواری روبرو میباشد. هر یک از مدلهای گرافیکی (مدل مبتنی بر ساختاربرداری و معمولی) در شبیه سازی پدیده های پویای شهری با کاستی هایی روبرو هستند. این مقاله در نظر دارد مدلهای سلول محور را در یک سامانه شبیه سازی بررسی نماید و الگوی جدیدی برای یکپارچه سازی مدل فضایی بردار محور با سیستم سلولی ارائه نماید.